بخش اول: کادر داوری هر مسابقه توسط هیات ژوری تعیین و مشخص میشود و کسی که در مسابقه با این عنوان معرفی میشود تحت هیچ شرایطی نمیتواند تا اتمام بازیها به عنوان مربی، کمک، سرپرست انجام وظیفه نماید.
بخش دوم: لباس داوری پیراهن سفید، شلوار، جوراب و کفش مشکی بدون پاشنه است. مهمترین وظیفه ریفری حفظ سلامتی بوکسورها بخصوص نفر ضعیف تر است.
بخش سوم: داوران کنار میتوانند عینک به چشم بزنند. اما داور وسط(که در بوکس ریفری نامیده میشود) در طول مسابقه باید بدون عینک باشد و در پایان بازی وقتی برگهای قضاوت داوران کنار را جمع میکند اجازه دارد عینک به چشم بزند. استفاده از لنز برای داوران وریفری مجاز است.
بخش چهارم: مسابقات بوکس را ۵ داور کنار ویک ریفری قضاوت میکند و اگر تامین این کادر مقدور نبود می توان از ۳ داور کنار و یک ریفری استفاده کرد، اما تحت هیچ شرایطی مقدار داوران کنار مضرب زوج ۲ یا ۴ یا ۶ نخواهد بود.
بخش پنجم: ریفری پس از گام نهادن در رینگ، در یک بررسی سریع، طنابها، سطح رینگ، روشنائی و ... را کنترل کرده آنگاه به بازدید ۲ بوکسور میپردازد. او نخست لباسهای بوکسورها را بررسی میکند. لباس مجاز بوکسور عبارتند از: شلوار کوتاه که حداقل تا نیمه ران را می پوشاند و پائین تر از زانو نیست، پیراهن رکابی، بیضه بند، کلاه محافظ، کفش بوکس یا پوتین بدون پاشنه، لثه محافظ دندان به غیر از رنگ قرمز.
بخش ششم: دستکش و محافظ بوکسور به رنگ گوشه متعلق به وی خواهد بود و در صورتیکه شورت و پیراهن یک بوکسور همرنگ باشد با بستن باند یا روبانی به رنگ دیگر کمر وی مشخص میشود که البته هم اکنون اکثر شورتهای بوکس موجود دارای این روبان هستند.
بخش هفتم: کنترل چسبکهای دستکشها نیز از موارد مهم است. در مسابقات جهانی، آسیائی و بین المللی مسئول دستکش ضمن کنترل باند دست بوکسورها چسبکها را در پشت مچ دست میبندد و آنها را مهر و لاک میکند، اما در مسابقات داخلی چنین نیست بنابراین عدم دقت در این مساله از سوی مربیان، کمکها و عدم کنترل آن ازسوی ریفری امکان دارد موجب توقف بازی و مسایل دیگر شود. بدیهی است در این بازدید ریفری به اندازه دستکشها که با اونس مشخص میشوند باید توجه داشته باشد تا هر دو بوکسور از دستکشهای یکسان استفاده کنند. همچنین اگر صورت یا شانه های بوکسوری چرب یا خیس باشد ریفری به کمکها دستور خواهد داد آنرا پاک کنند.